Kerkük’te zorla yerinden edilen Kürt ve Türkmen ailelere ait belgeler yayınlandı

Komisyon tarafından bugün yapılan açıklamaya göre, 1999 yılına ait resmi belgeler, yüzlerce kişinin evlerinden koparılarak sürgün edildiği operasyonların karanlık yüzünü aydınlatıyor.

Belgelerde, sürgünlerin "yalnızca güvenlik nedenleriyle" yapıldığı iddia edilse de, bunun, etnik temizlik operasyonlarını meşrulaştırmak için kullanılan bir bahane olduğu vurgulanıyor.  

Sistematik bir planın detayları                                            

Yayımlanan belgelerdeki bilgiler, Kerkük merkezinden Süleymaniye iline sürgün edilen onlarca Kürt ve Türkmen aileyi ve yüzlerce bireyi işaret ediyor.

 Sürgün emrinin verilmesinden sonraki 2 ila 5 gün gibi kısa sürelerde gerçekleşen tahliyelerde, ailelere elektrikli ev aletleri dışındaki eşyalarını taşıma izni verilirken, gayrimenkul gibi taşınmaz malları "devlet mülkiyeti" adı altında kamulaştırıldı.   

Komisyon, bu belgelerin sadece rakamlardan ve tarihlerden ibaret olmadığını, evlerinden zorla çıkarılan ailelerin gerçek yaşam hikayelerini temsil ettiğini belirtti.

Açıklamada, "Bu belgeler, toplumsal hafızayı korumak ve geçmişin trajedilerinin bir daha yaşanmamasını sağlamak için tarihin belgelenmesinin önemini hatırlatmaktadır" ifadeleri kullanıldı.   

Kerkük'ün araplaştırma tarihi 

Kerkük'teki demografik değişimin kökenleri daha da eskiye dayanıyor. Bölgede "Araplaştırma" süreci, 1963 yılında Kürtlerin Kerkük ile Dubs, Sergeran Nahiyesi, Altunköprü, Leylan ve Şivan arasındaki köylerden göç ettirilerek yerlerine Arapların yerleştirilmesiyle başladı.   

1957 nüfus sayımı verileri, bu politikaların bölge demografisini nasıl değiştirdiğini gözler önüne seriyor. Bu tarihte Kerkük nüfusunun yüzde 48'ini Kürtler, yüzde 28'ini Araplar ve yüzde 21'ini Türkmenler oluşturuyordu.

Bu rakamlar, Kürtlerin Araplaştırma operasyonlarından önce Kerkük'ün açık ara çoğunluğunu oluşturduğunu net bir şekilde ortaya koyuyor.